Lewis & Short

occēdo (obc-; occīdo, v. infra), essi, essum, 3, v. n. [ob-cedo], to go towards, go to, go up to one (ante-class.): in conspectum alicujus occedere, Plaut. Most. 5, 2, 4: obviam alicui, to go to meet, id. As. 2, 3, 24; 2, 4, 6; id. Stich. 5, 2, 24; Varr. R. R. 3, 17.
In the collat. form occīdo: cui nos occidimus, Varr. R. R. 3, 17, 10 Schneid. N. cr.; cf.: occidamus Plautus ponit pro contra cedamus, cum plurimae aliae praepositiones familiares huic verbo sint, Paul. ex Fest. p. 181 Müll.