Lewis & Short

Lūcĕrĭa, ae, f.,

  1. I. an ancient city of Apulia, now Lucera, Cic. Fam. 15, 15, 4; id. Att. 7, 12, 2; 8, 11, a; id. Clu. 69, 197; Liv. 22, 9; Hor. C. 3, 15, 14 et saep.
    Hence,
  2. II. Lū-cĕrīnus, a, um, adj., Lucerian: finis, Liv. 10, 35.
    In plur. subst.: Lūcĕrīni, ōrum, m., the inhabitants of Luceria, Lucerians: Lucerini ac Samnites ad internecionem caesi, Liv. 9, 26.