lixīvĭus, a, um, adj. [lix],
- I. made into lye: cinere lixivio abluere, lye-ashes, Plin. 28, 18, 75, § 244.
- II. Subst.: lixīvĭa, ae, f., lye: lixivia cineris, Col. 12, 16; 12, 50.
Also, lixīvĭum, i, n., lye: ossa prunorum lixivio sunt maceranda, Pall. 12, 7, 13: aqua cineribus distillata, quam volgo lixivium vocant, Cael. Aur. Tard. 2, 3, 70.