Lewis & Short

irrădĭo (inr-), āre, v. a. and n. [1. inradio], to illumine, irradiate; to beam forth, cast forth rays (poet. and post-class.).

  1. I. Act.
    1. A. Lit.: hoc undique gemmae irradiant, Stat. Th. 6, 64.
    2. B. Trop.: artes Romanis floribus, Claud. Cons. Mall. Theod. 84.
  2. II. Neutr.: coeperat felix Irradiare dies, to dawn, break, Sedul. 5, 315; Ambros. Apol. Dav. 8, § 45.