Lewis & Short

invĭdentĭa, ae, f. [invideo], an envying, envy: invidentiam esse dicunt aegritudinem susceptam propter alterius res secundas, quae nihil noceant invidenti, Cic. Tusc. 4, 8, 17; cf. id. ib. 3, 10, 21; Scrib. Ep. § 9; Cael. Aur. Tard. 4, 9, 132.