Lewis & Short

in-sufflo, āvi, ātum, 1, v. a., to blow or breathe into or upon (post-class.): insufflavit in faciem ejus flatum vitae, Tert. Res. Carn. 5; Prud. περὶ στεφ. 10, 9, 19: per fistulam os plenum vino, Veg. 2, 21: ei spiritum, Vulg. Sap. 15, 11.
Absol., Vulg. Johan. 20, 22.