Lewis & Short

2. in-cultus, ūs, m., want of cultivation or refinement (not in Cic. or Cæs.): incultu, tenebris, odore foeda ejus (Tulliani) facies est, Sall. C. 55, 4: ingenium incultu atque socordiā torpescere sinunt, id. J. 2, 4: honores desertos per incultum ac negligentiam, Liv. 42, 12, 7.