incensum, i, n. [incendo].
- I. A setting fire to, lighting (eccl. Lat.): hora incensi, Ambros. de Virg. 3.
- II. Concr., incense: incenso imposito, Inscr. Fratr. Arv. ap. Marin. p. 639; Sulp. Sev. Chron. 1, 47, 4; cf. Isid. Orig. 4, 12: incensum θυμίαμα, Gloss. Phil.
- B. In gen., sacrifice: incensum abominatio est mihi, Tert. adv. Jud. 5; Vulg. Sap. 18, 21; id. Ecclus. 45, 20.