Lewis & Short

frūmentātor, ōris, m. [frumentor],

  1. I. a provider of corn, purchaser of grain: in Volscis frumentum ne emi quidem potuit; periculum ipsis frumentatoribus fuit, Liv. 2, 34, 4.
  2. II. Milit. t. t., a forager, Liv. 31, 36, 8; ib. § 9 al.