Lewis & Short

2. fōtus, ūs, m. [foveo], a warming, fomenting (post-Aug., rare except in abl.).

  1. I. Lit., Amm. 21, 2, 3: solis, Lact. 1, 12, 7: decoctum eorum coeliacos juvat et potione et fotu, Plin. 23, 1, 10, § 14; 23, 9, 82, § 164: fotus ex aqua calida, Cael. Aur. Tard. 2, 7, 97.
    In plur., Mart. Cap. 1, § 35: blandis, Prud. Ham. 304.
  2. II. Trop.: queis gloria fotibus aucta Sic cluat, Prud. cont. Symm. 2, 584.