ē-verro, verri, versum, 3, v. a., to sweep out (class.).
- I. Lit.: stercus ex aede Vestae, Varr. L. L. 6, § 32 Müll.; cf.: purgamenta salsamentorum officinis, Col. 8, 17, 12: aedes, Titin. ap. Non. 192, 11: solum stabuli, Varr. R. R. 2, 2, 7: everrere et purgare stabula, Col. 7, 4, 5: domum, Vulg. Luc. 15, 8.
Poet.: aequor retibus, Manil. 4, 285, v. verro.
- B. Transf., of cleansing a wound: egestis vel eversis omnibus, quae tumorem moverant, Veg. Vet. 3, 30 fin.
- II. Trop., to clean out, plunder completely, Plaut. Truc. prol. 21; so in a sarcastic pun applied to Verres: o Verria praeclara! … quod fanum non eversum atque extersum reliqueris? Cic. Verr. 2, 2, 21 fin.; cf. everriculum, II.