Lewis & Short

ĕpĭgramma, ătis, n. (dat. plur. epigrammatis, Cic. Att. 1, 16, 15.
Gen. plur.: epigrammatōn, Mart. 1 praef.; 1, 2; -matum, Suet. Aug. 85), = ἐπίγραμμα.

  1. I. An inscription; on the base of a statue, Cic. Verr. 2, 4, 57; on an offering, Nep. Paus. 1, 3; on tombstones, Petr. 115 fin.; as a brand, id. ib. 103, 4.
  2. II. An epigram, Cic. Tusc. 1, 34, 84; id. Arch. 10, 25; Quint. 1, 5, 20; Suet. Caes. 73 et saep.; so the Epigrammata of the poet Martial.