Lewis & Short

dē-clāro, āvi, ātum, 1, v. a., to make clear, plain, evident (by disclosing, uncovering), to show, manifest, declare, etc., ἀποφαίνω (class.; most freq. in the trop. sense). For syn. cf.: monstro, demonstro, probo, confirmo, ostendo, ostento, significo, indico, defero; exsisto, appareo, eluceo.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: praesentiam saepe divisuam declarant, ut et apud Regillum. … Castor et Pollux ex equis pugnare visi sunt, Cic. N: D. 2, 2, 6: dentibus (cervorum) senecta declaratur, Plin. 8, 32, 50, § 116: ducis nave declarata suis, Nep. Hann. 11, 2.
    2. B. In pub. law lang., t. t., to announce any one in public session as elected to an office (esp. that of consul), to declare or proclaim publicly: ejusdem hominis voce et declaratus consul et defensus, Cic. Mur. 1, 2 (for which shortly before, L. Murenam consulem renunciavi); cf. id. ib. 2, 3; so consulem, id. Agr. 2, 2, 4; id. Rep. 1, 15; Sall. C. 24; id. J. 27, 4; Liv. 24, 9 et saep.: declaratus rex Numa de templo descendit, id. 1, 18 fin.; 1, 46: consulem, praetorem, id. 9, 40 fin.: tribunatum militarem, Sall. J, 63, 4: Suet. Caes. 80: victorem magnā praeconis voce Cloanthum Declarat, Verg. A. 5, 245.
  2. II. Trop., to make clear to the mind, to manifest, demonstrate, prove, show, explain: cum tot signis eadem natura declaret quid velit, tamen, etc., Cic. Lael. 24.
    Constr. with acc., acc. and inf., a relat. clause, or absol.
          1. (α) With acc.: volatibus avium et cantibus declarari res futuras putant, Cic. Div. 1, 1, 2; cf. id. ib. 1, 56; id. N. D. 2, 65, 163: ipsa consolatio litterarum tuarum declarat summam benevolentiam, id. Fam. 5, 13, 1: declarant gaudia vultu, * Catull. 64, 34 et saep.: propriam cujusque (generis juris civilis) vim definitione, Cic. de Or. 1, 42, 190: nullum (verbum) inveniri potest, quod magis idem declaret Latine, quod Graece ἡδονή, quam declarat voluptas, id. Fin. 2, 4, 13; cf. in like manner of the meaning of words, id. ib. 3, 4, 14; id. Or. 22, 73; id. de Or. 3, 13, 49: verba ipsa per se declarant intellectum, Quint. 8, 3, 83: quae (litera C.) inversa mulierem declarat, Quint. 1, 7, 28.
          2. (β) With acc. and inf.: hominem catum eum esse declaramus, Plaut. Ps. 2, 3, 16; Lucr. 1, 366; 6, 468: quod plurimis locis perorationes nostrae voluisse nos atque animo contendisse declarant, Cic. Or. 62, 210; Quint. 8 prooem. § 15 et saep.
          3. (γ) With a relative clause: quae cujusque ingenium ut sit declarat maxume, Ter. Heaut. 2, 3, 43: ut matres familiae eorum sortibus et vaticinationibus declararent, utrum, etc., Caes. B. G. 1, 50, 4: qui declaravit quanti me faceret, Cic. Att. 6, 1, 10: cf. Sall. J. 24, 7 et saep.
          4. (δ) Absol.: ut ratio declarat eorum, qui, etc., Lucr. 5, 693: declarant illae contiones, Cic. Mil. 5, 12 al.