Lewis & Short

currīlis, e, adj. [currus], of or for a chariot (late Lat.): praesepia equorum currilium, Vulg. 3 Reg. 4, 26: certamina, chariot-races, Ambros. Cant. Cantic. 7, 12: currilis equus, σὺν ἅρματι ἀγωνιζόμενος ἵππος, Gloss. Labb.; cf. also curulis.