Organ, m.: vox; vocis sonus; sonus (vox neque languens nec canora; lingua et spiritus et vocis sonus, C. de Or. III. § 40; quid de illis dicet, quae certe cum ipso homine nascuntur, linguae solutio, vocis sonus, vires et cet., l. c. I. 114; behaglig, obehaglig o. vox dulcis, aspera, absona).

  1. (Kommentera) Kommentera
 Ordboken drivs helt ideellt. Donera valfri summa med Payson!