Lewis & Short

rĕ-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3 (perf. reposivi, Plaut. As. 3, 1, 16; part. sync. repostus, a, um, on account of the metre, Lucr. 1, 35; 3, 346; Verg. G. 3, 527; id. A. 1, 26; 6, 59; 655; 11, 149; Hor. Epod. 9, 1; Sil. 7, 507 al.), v. a., to lay, place, put, or set back, i. e.,

  1. I. With the idea of the re predominant.
    1. A. To lay, place, put, or set a thing back in its former place; to replace, restore, etc. (class.; syn. remitto).
      1. 1. Lit.: cum suo quemque loco lapidem reponeret, Cic. Verr. 2, 1, 56, § 146: quicque suo loco, Col. 12, 3, 4: humum, the earth dug from a pit, Verg. G. 2, 231: pecuniam in thesauris, Liv. 29, 18, 15 Weissenb.; 31, 13; cf.: ornamenta templorum in pristinis sedibus, Val. Max. 5, 1, 6: infans repositus in cunas, Suet. Aug. 94: ossa in suas sedes, Cels. 8, 10, 1: femur ne difficulter reponatur vel repositum excidat, set again, id. 8, 20; 8, 10, 7: se in cubitum, to lean on the elbow again (at table), Hor. S. 2, 4, 39: insigne regium, quod ille de suo capite abjecerat, reposuit, Cic. Sest. 27, 58: columnas, id. Verr. 2, 1, 56, § 147: tantundem inaurati aeris, Suet. Caes. 54: togam, to gather up again, Quint. 6, 3, 54; 11, 3, 149: capillum, id. 11, 3, 8, prooem. § 22: excussus curru ac rursus repositus, Suet. Ner. 24: nos in sceptra, to reinstate, Verg. A. 1, 253; cf.: reges per bella pulsos, Sil. 10, 487: aliquem solio, Val. Fl. 6, 742: veniet qui nos in lucem reponat dies, Sen. Ep. 36, 10: ut mihi des nummos sexcentos quos continuo tibi reponam hoc triduo aut quadriduo, Plaut. Pers. 1, 1, 38; Sen. Ben. 4, 32 fin.: quosdam nihil reposuisse, Plin. Ep. 8, 2, 6: donata, Hor. Ep. 1, 7, 39: flammis ambesa reponunt Robora navigiis, to replace, restore, Verg. A. 5, 752: aris ignem, id. ib. 3, 231: molem, Sil. 1, 558: ruptos vetustate pontes, Tac. A. 1, 63: fora templaque, id. H. 3, 34: amissa urbi, id. A. 16, 13: statuas a plebe disjectas, Suet. Caes. 65: cenam, Mart. 2, 37, 10; so esp. freq. in Vergil, of the serving up of a second course, as of a renewed banquet: sublata pocula, Verg. A. 8, 175: plena pocula, id. G. 4, 378: vina mensis (soon after, instaurare epulas), id. A. 7, 134: epulas, id. G. 3, 527: festas mensas, Stat. Th. 2, 88: cibi frigidi et repositi, Quint. 2, 4, 29.
      2. 2. Trop., to put or bring back; to replace, restore, renew: ut, si quid titubaverint (testes), opportuna rursus interrogatione velut in gradum reponantur, Quint. 5, 7, 11; cf.: excidentes unius admonitione verbi in memoriam reponuntur, id. 11, 2, 19: nec vera virtus, cum semel excidit, Curat reponi deterioribus, Hor. C. 3, 5, 30.
          1. (β) To represent or describe again, to repeat: fabula quae posci vult et spectata reponi, Hor. A. P. 190: Achillem (after Homer), id. ib. 120; cf.: dicta paterna, Pers. 6, 66.
          2. (γ) To repay, requite, return: cogitemus, alios non facere injuriam, sed reponere, Sen. Ira, 2, 28; cf. Cic. Fam. 1, 9, 19: semper ego auditor tantum? nunquamne reponam? repay, Juv. 1, 1.
          3. (δ) To put back, put to rest, quiet: pontum et turbata litora, Val. Fl. 1, 682; cf.: post otiosam et repositam vitam, Amm. 29, 1, 44.
    2. B. To bend backwards, lay back: (grues) mollia crura reponunt, bend back (in walking), Enn. ap. Serv. ad Verg. G. 3, 76 (Ann. v. 545 Vahl.); imitated by Virgil: pullus mollia crura reponit, Verg. G. 3, 76: cervicem reponunt et bracchium in latus jactant, Quint. 4, 2, 39: tereti cervice repostā, Lucr. 1, 35: interim quartus (digitus) oblique reponitur, Quint. 11, 3, 99: hic potissimum et vocem flectunt et cervicem reponunt, id. 4, 2, 39: membra (mortui) toro, Verg. A. 6, 220: membra stratis, id. ib. 4, 392.
    3. C. To lay aside or away for preservation; to lay up, store up, keep, preserve, reserve (class.; cf.: regero, reservo).
      1. 1. Lit.: nec tempestive demetendi percipiendique fructūs neque condendi ac reponendi ulla pecudum scientia est, Cic. N. D. 2, 62, 156: cibum, Quint. 2, 4, 29: formicae farris acervum tecto reponunt, Verg. A. 4, 403: Caecubum ad festas dapes, Hor. Epod. 9, 1: mella in vetustatem, Col. 12, 11, 1; 12, 44, 7: alimenta in hiemem, Quint. 2, 16, 16: (caseum) hiemi, Verg. G. 3, 403: omnia quae multo ante memor provisa repones, id. ib. 1, 167: thesaurum, Quint. 2, 7, 4: scripta in aliquod tempus, id. 10, 4, 2.
        Poet.: eadem (gratia) sequitur tellure repostos, i. e. conditos, buried, Verg. A. 6, 655; cf.: an poteris siccis mea fata reponere ocellis? (= me mortuum), Prop. 1, 17, 11: tu pias laetis animas reponis Sedibus, Hor. C. 1, 10, 17: repono infelix lacrimas, et tristia carmina servo, Stat. S. 5, 5, 47.
      2. 2. Trop.: opus est studio praecedente et acquisitā facultate et quasi repositā, Quint. 8, prooem. § 29: aliquid scriptis, id. 11, 2, 9: manet altā mente repostum Judicium Paridis, Verg. A. 1, 26: reponere odium, Tac. Agr. 39 fin.: sensibus haec imisreponas, Verg. E. 3, 54.
    4. D. To put in the place of, to substitute one thing for another (class.).
      1. 1. Lit.: non puto te meas epistulas delere, ut reponas tuas, Cic. Fam. 7, 18, 2: Aristophanem pro Eupoli, id. Att. 12, 6, 2; Quint. 11, 2, 49: eorumque in vicem idonea reponenda, Col. 4, 26, 2: dira ne sedes vacet, monstrum repone majus, Sen. Phoen. 122.
      2. 2. Trop.: at vero praeclarum diem illis reposuisti, Verria ut agerent, Cic. Verr. 2, 2, 21, § 52.
    5. E. To lay aside, to lay down, lay by, put away.
      1. 1. Lit.: remum, Plaut. As. 3, 1, 16: arma omnia, Caes. B. C. 2, 14: caestus artemque, Verg. A. 5, 484: feretro reposto, id. ib. 11, 149: onus, Cat. 31, 8: telasque calathosque infectaque pensa, Ov. M. 4, 10; Sil. 7, 507: rursus sumptas figuras, Ov. M. 12, 557: bracchia, to let down, Val. Fl. 4, 279.
        Poet.: jam falcem arbusta reponunt, i. e. permit to be laid aside, Verg. G. 2, 416.
      2. 2. Trop.: brevem fugam, to end the flight, Stat. Th. 6, 592: iram, Manil. 2, 649.
  2. II. With the idea of the verb predominant, to lay, place, put, set a thing anywhere (freq. and class.; syn. colloco).
    1. A. Lit.: grues in tergo praevolantium colla et capita reponunt, Cic. N. D. 2, 49, 125: colla in plumis, Ov. M. 10, 269: litteras in gremio, Liv. 26, 15: hunc celso in ostro, Val. Fl. 3, 339: ligna super foco Large reponens, Hor. C. 1, 9, 6: (nidum) ante fores sacras reponit, Ov. M. 15, 407.
      With in and acc.: uvas in vasa nova, Col. 12, 16: data sunt legatis, quae in aerarium reposuerant, Val. Max. 4, 3, 9: anulos in locellum, id. 7, 8, 9; cf.: mergum altius in terram, Plin. 17, 23, 35, § 205.
    2. B. Trop., to place, put, set; to place, count, reckon among: in vestrā mansuetudine atque humanitate causam totam repono, Cic. Sull. 33, 92: vos meam defensionem in aliquo artis loco reponetis, id. de Or. 2, 48, 198: suos hortatur, ut spem omnem in virtute reponant, Caes. B. C. 2, 41: in se omnem spem, Cic. Tusc. 5, 12, 36: nihil spei in caritate civium, Liv. 1, 49; 2, 39: salutem ac libertatem in illorum armis dextrisque, id. 27, 45: verum honorem non in splendore titulorum, sed in judiciis hominum, Plin. Pan. 84, 8; id. Ep. 1, 3, 3: plus in duce quam in exercitu, Tac. G. 30; Liv. 24, 37: plus in deo quam in viribus reponentes, Just. 24, 8, 2: fiduciam in re reponere, Plin. Ep. 3, 9, 16; 1, 8, 14: ea facta, quae in obscuritate et silentio reponuntur, id. ib. 1, 8, 6: quos equidem in deorum immortalium coetu ac numero repono, place, count, reckon among, Cic. Sest. 68, 143; so, sidera in deorum numero, id. N. D. 2, 21, 54; cf. id. ib. 3, 19, 47 Mos. N. cr.: Catulum in clarissimorum hominum numero, id. Verr. 2, 3, 90, § 210: aliquem in suis, Antonius ap. Cic. Att. 10, 8, A, 1.
      With in and acc.: homines morte deletos in deos, Cic. N. D. 1, 15, 38: in deorum numerum reponemus, id. ib. 3, 19, 47: Isocratem hunc in numerum non repono, id. Opt. Gen. 6, 17: aliquid in fabularum numerum, id. Inv. 1, 26, 39; and: hanc partem in numerum, id. ib. 1, 51, 97: in ejus sinum rem publicam, Suet. Aug. 94.
      Hence, rĕpŏsĭ-tus (rĕpostus), a, um, P. a.
  1. I. Remote, distant (syn. remotus; very rare): penitusque repostas Massylum gentes, Verg. A. 6, 59: terrae, id. ib. 3, 364: populi, Sil. 3, 325: convalles, App. M. 4, p. 145, 6.
  2. II. Laid aside, stored up: spes, Vulg. Col. 1, 5: corona justitiae, id. 2, Tim. 4, 8.