Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ignis, is (abl. usu. igni; poet. and postAug. igne; so Plin. ap. Charis. p. 98 P.; Charis. p. 33 P.; Prisc. p. 766 P.; and always in Mart., e. g. 1, 21, 5; 4, 57, 6; cf. Neue, Formenl. 1, 223 sq.; scanned ignis, Verg. E. 3, 66; id. G. 3, 566; Ov. H. 16, 230; Lucr. 1, 663; 853; but ignīs, Hor. C. 1, 15, 36), m. [Sanscr. agnis, fire; Lith. ugn-is; Slav. ogný; Gr. αἴγλη, ἀγλαός], fire (com mon in sing. and plur.; cf. flamma, incendium).

  1. I. Lit.: lapidum conflictu atque tritu elici ignem videmus, Cic. N. D. 2, 9, 25: admoto igni ignem concipere, id. de Or. 2, 45, 190: pati ab igne ignem capere, si qui velit, id. Off. 1, 16, 52; cf.: datur ignis, tametsi ab inimico petas, Plaut. Trin. 3, 2, 53: ignis periculum, id. Leg. 2, 23, 58; plur. = sing.: subditis ignibus aquae fervescunt, id. N. D. 2, 10, 27: cum omnes naturae numini divino, caelum, ignes, terrae, maria parerent, id. ib. 1, 9, 22: hisce animus datus est ex illis sempiternis ignibus, quae sidera et stellas vocatis, id. Rep. 6, 15: ut fumo atque ignibus significabatur, Caes. B. G. 2, 7 fin.: quod pluribus simul locis ignes coörti essent, Liv. 26, 27, 5: ignibus armata multitudo, facibusque ardentibus collucens, id. 4, 33, 2: ignes fieri prohibuit, Caes. B. C. 3, 30, 5: ignem accendere, Verg. A. 5, 4: ignem circum subicere, Cic. Verr. 2, 1, 27, § 69: ignem operibus inferre, Caes. B. C. 2, 14, 1: ignem comprehendere, id. B. G. 5, 43, 2: igni cremari, id. ib. 1, 4, 1: urbi ferro ignique minitari, Cic. Phil. 11, 14 fin.: ignis in aquam conjectus, id. Rosc. Com. 6, 17 et saep.: quodsi incuria insulariorum ignis evaserit (opp. incendium inferre), Paul. Sent. 5, 3, 6.
    Poet.: fulsere ignes et conscius aether, lightnings, Verg. A. 4, 167; cf.: Diespiter Igni corusco nubila dividens, Hor. C. 1, 34, 6: caelum abscondere tenebrae nube una subitusque antennas impulit ignis, Juv. 12, 19; 13, 226: micat inter omnes Julium sidus, velut inter ignes luna minores, i. e. stars, id. ib. 1, 12, 47: et jam per moenia clarior ignis Auditur, the crackling of fire, Verg. A. 2, 705: Eumenidum ignis, torches, Juv. 14, 285.
      1. 2. In partic.
        1. a. Sacer ignis, a disease, St. Anthony’s fire, erysipelas, Cels. 5, 28, 4; Verg. G. 3, 566; Col. 7, 5, 16.
        2. b. Aqua et ignis, to signify the most important necessaries of life; v. aqua.
    1. B. Transf., brightness, splendor, brilliancy, lustre, glow, redness (mostly poet.): fronte curvatos imitatus ignes lunae, Hor. C. 4, 2, 57; cf.: jam clarus occultum Andromedae pater Ostendit ignem, id. ib. 3, 29, 17; so of the brightness of the stars, Ov. M. 4, 81; 11, 452; 15, 665; of the sun, id. ib. 1, 778; 4, 194; 7, 193; of Aurora, id. ib. 4, 629: arcano florentes igne smaragdi, Stat. Th. 2, 276; cf. Mart. 14, 109; and: acies stupet igne metalli, Claud. VI. Cons. Hon. 51: cum ignis oculorum cum eo igne qui est ob os offusus, redness, blush, Cic. Univ. 14; Stat. Ach. 1, 516.
      1. 2. Firewood, fuel: caulis miseris atque ignis emendus, Juv. 1, 134.
  2. II. Trop.
    1. A. (Mostly poet.) The fire or glow of passion, in a good or bad sense; of anger, rage, fury: exarsere ignes animo, Verg. A. 2, 575: saevos irarum concipit ignes, Val. Fl. 1, 748; most freq. of the flame of love, love: cum odium non restingueritis, huic ordini ignem novum subici non sivistis, Cic. Rab. Post. 6, 13: laurigerosque ignes, si quando avidissimus hauri, raving, inspiration, Stat. Ach. 1, 509: quae simul aethereos animo conceperat ignes, ore dabat pleno carmina vera dei, Ov. F. 1, 473: (Dido) caeco carpitur igni, the secret fire of love, Verg. A. 4, 2; so in sing., Ov. M. 3, 490; 4, 64; 195; 675 et saep.; in plur., Hor. C. 1, 13, 8; 1, 27, 16; 3, 7, 11; Ov. M. 2, 410; 6, 492 et saep.; cf.: socii ignes, i. e. nuptials, Ov. M. 9, 796.
      1. 2. Transf., like amores, a beloved object, a flame (only poet.): at mihi sese offert ultro meus ignis, Amyntas, Verg. E. 3, 66; Hor. Epod. 14, 13.
    2. B. Figuratively of that which brings destruction, fire, flame: quem ille obrutum ignem (i. e. bellum) reliquerit, Liv. 10, 24, 13: ne parvus hic ignis (i. e. Hannibal) incendium ingens exsuscitet, id. 21, 3, 6; cf.: et Syphacem et Carthaginienses, nisi orientem illum ignem oppressissent, ingenti mox incendio arsuros, i. e. Masinissa, id. 29, 31, 3.