Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

quis-que, quaeque, quodque, and

  1. I. subst. quicque (quidque), pron. indef., whoever or whatever it be, each, every, every body, every one, every thing (prop. of more than two persons or things; cf. uterque): non tute incommodam rem, ut quaeque est, in animum induces pati? Ter. Hec. 4, 2, 27; ut in quo quisque artificio excelleret, is in suo genere Roscius diceretur, Cic. de Or. 1, 28, 130; id. Rep. 6, 24, 26: tantum quisque laudat, quantum se posse sperat imitari, id. Or. 7, 24: quod cuique obtigit, id quisque teneat, id. Off. 1, 7, 21: magni est judicis statuere, quid quemque cuique praestare oporteat, id. ib. 3, 17, 70: sibi quoque tendente, ut periculo prius evaderet, Liv. 21, 33: ut quaeque stellae in iis, finitimisque partibus sint quoque tempore, Cic. Div. 2, 42, 89: quamcumque rem a quoque cognorit, id. de Or. 1, 15, 67: scrobes ternorum pedum in quamque partem, Plin. 17, 22, 35, § 167: proximis quibusque correptis, Flor. 1, 9: prout quique monitione indigerent, Suet. Aug. 89.
    With gen.: tuorum quisque necessariorum, Cic. Fam. 1, 9, 25: quantulum enim summae curtabit quisque dierum, Si, Hor. S. 2, 3, 124.
    With comp.: quo quisque est sollertior, hoc docet laboriosius, Cic. Rosc. Com. 11, 31: quo majus quodque animal, eo, etc., Cels. 2, 18: ut quique (pedes) sunt temporibus pleniores, hoc, etc., Quint. 9, 4, 83: bonus liber melior est quisque, quo major, Plin. Ep. 1, 20, 4.
    With sup., to express universality (quisque is then placed after the sup.; class. with sing. and neutr. plur.; rare with plur. masc. and fem.): doctissimus quisque, every learned man, i. e. all the learned, Cic. Tusc. 1, 31, 77: recentissima quaeque sunt correcta et emendata maxime, id. Ac. 1, 4, 13: in omni arte optimum quidque rarissimum est, id. Fin. 2, 25, 81: asperrima quaeque ad laborem deposcimus, Liv. 25, 6, 23; Suet. Caes. 44; Tac. A. 1, 24; Sen. Ep. 31, 1; Plin. Ep. 1, 5, 13: summum quodque spectate, milites, decus, Liv. 7, 32, 14; 23, 3, 14: antiquissimum quodque tempus, Caes. B. G. 1, 45: gravissima quaeque grana serere, Plin. 18, 8, 20, § 85.
    With plur. masc. and fem.: optumi quique expetebant a me doctrinam sibi, Plaut. Most. 1, 2, 76: fortissimis quibusque amissis, Just. 5, 6, 3; Lact. Epit. 51, 2: multi mortales conveneremaxime proximi quique, Liv. 1, 9, 8; cf.: tot leges et proximae quaeque duriores, Cic. Off. 2, 21, 75; id. Lael. 10, 34: litterae longissimae quaeque, id. Fam. 7, 33, 2; id. Att. 16, 11, 2.
    With ordinal numerals, to denote generality, universality (placed after the ordinal): vix decimus quisque est, qui ipsus se noverit, scarcely one in ten, Plaut. Ps. 4, 2, 17: tertio quoque verbo excitabatur, at every other word, Cic. Rab. Post. 12, 34: quinto quoque anno, every fifth year, i. e. every four years, id. Verr. 2, 2, 56, § 139: quinto quoque palo, Plin. 17, 22, 35, § 169.
    Rarely of time (days, years, etc.), without an ordinal numeral: notentur, quae (ova) quoque die sint edita, Col. 8, 5, 4: annis quibusque, every year, Plin. 33, 3, 15, § 52.
    With primus, the very first, the first possible: primo quoque tempore, as soon as possible, Cic. Phil. 3, 15, 39: primo quoque die, at the earliest day, as soon as possible, id. ib. 8, 11, 33: exercitui diem primam quamque dicere, the earliest day possible, Liv. 42, 48: primum quicque videamus, the very first, Cic. N. D. 3, 3, 7.
    Quisque stands freq. in app. with plur. subst.: ubi quisque vident, eunt obviam, Plaut. Capt. 3, 2, 2: sibi quisque habeant, quod suom est, id. Curc. 1, 3, 24: decimus quisque ad supplicium lecti, Liv. 2, 59: octo delecti notissimus quisque, id. 7, 19, 2: (consules) in suas quisque provincias proficiscerentur, id. 25, 12, 2; 1, 44, 1; viri in vestibulo suarum quisque aedium stabant, Curt. 4, 4, 14: ultimi cum suis quisque ducibus, id. 3, 3, 25; 5, 2, 6; 6, 11, 20.
    Often in connection with se, suus (in good prose almost always placed after the pron., Zumpt, Gram. § 701; cf. Krebs, Antibarb. p. 983): pro se quisque, Cic. Agr. 1, 9, 26: pro se quisque ad populum loquebatur, id. Verr. 2, 1, 27, § 68: ut quanti quisque se ipse faciat, tanti fiat ab amicis, id. Lael. 16, 56: suam quisque homo rem meminit, Plaut. Merc. 4, 5, 51: cum suo cuique judicio sit utendum, Cic. N. D. 3, 1, 1: edixit, ut quod quisque a sacris haberet, id in suum quidque fanum referret, id. ib. 3, 34, 84: quo feret natura sua quemque, id. Brut. 56, 204: dicere quos cupio nomine quemque suo, Ov. Tr. 3, 4, 64: quisque suos patimur Manes, Verg. A. 6, 743: suum quisque flagitium aliis objectantes, Tac. H. 2, 44: quos Poenus in civitates quemque suas dimisit, Liv. 21, 48, 2; cf. Just. 13, 6, 2; 33, 2, 8; Tac. A. 6, 37.
    Quisque, of two, for uterque, each: oscula quisque suae matri properata tulerunt, Ov. F 2, 715: duas civitates ex unā factas: suos cuique parti magistratus, suas leges esse, Liv. 2, 44, 9; 2, 7, 1; 10, 12, 3; 27, 35, 3; for utercumque: ut cujusque populi cives vicissent, etc., id. 1, 24, 3 (dub. al. cujus)
    Quisque as fem. for quaeque, like quis (ante-class.): omnes meretrices, ubi quisque habitant, invenit, Plaut. Poen. prol. 107: quo quisque pacto hic vitam vostrarum exigat, Ter. Hec. 2, 1, 19.
  2. II. Transf., for quicunque, whosoever, every one who, all that (ante- and postclass.): quemque videritis hominem, Plaut. Mil. 2, 2, 5; id. As. 1, 3, 47; 2, 3, 24; Liv. 1, 24: at tu, quisque doles, amice lector, Sid. Ep. 4, 11 in carm.