Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ūsūra, ae, f. [utor], a using, use, or enjoyment of a thing (class.).

  1. I. In gen.: solis usura, Att. ap. Non. 231, 4: hujus lucis, Cic. Rab. Post. 17, 48: unius horae, id. Cat. 1, 12, 29: parva exigui temporis, id. Agr. 3, 1, 2: longi temporis, id. Fam. 3, 1, 1: vitae, id. Tusc. 1, 39, 93: corporis, Plaut Am. prol. 108; cf. id. Trin. 1, 2, 144 gloriae, Vell. 2, 34, 2.
  2. II. In partic., in mercantile lang., a use of money lent: ab aliquo pecuniam pro usurā auferre, Cic. Verr. 2, 3, 72, § 168.
    1. B. Meton., interest paid for the use of money, usury (reckoned by the month among the Romans; cf. fenus): lex, ut sexenni die sine usuris creditae pecuniae solvantur, Caes. B. C. 3, 21: alicui usuram pendere, Cic. Att. 12, 22, 3: usuras dare, accipere, Dig. 22, 1, 17: usuram perscribere, Cic. Att. 9, 12, 3 minuere, Plin. Ep. 10, 62, 2: vorax, Luc. 1, 181: certare cum usuris fructibus praediorum, i. e. to spend the whole income of their estates in paying interest, Cic. Cat. 2, 8, 18: neque aes alienum patiebatur multiplicandis usuris crescere, Nep. Att. 2, 5: usura plurium annorum, Plin. Ep. 6, 8, 5: debitor usuram pariter sortemque negabit, Mart. 5, 43, 3; Suet. Aug. 39: pecuniam sub usuris mutuam dare, Dig. 14, 6, 7, § 9.
      1. 2. Transf., in gen., interest: terra, quae numquam recusat imperium, nec umquam sine usurā reddit quod accepit, sed alias minore, plerumque majore cum fenore, Cic. Sen. 15, 51: diutius servata usuram adiciunt, Varr. R. R. 1, 69, 1: primā quāque occasione (litteras) mitte, appositis quidem usuris, Plin. Ep. 9, 28, 5: has usuras voluptatium pendimus, Sen. Ep. 95, 23.