Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

plērumque, v. plerusque.

plērusque, răque, rumque, adj. [a strengthened form from plerus], very many, a very great part, the most, most (rare in sing., and only in Sall. and post-class. writers; but in plur. freq. in all periods and styles).

        1. (α) Plur.: habent hunc morem plerique argentarii, Plaut. Curc. 3, 7: pleraeque hae (meretrices) sub vestimentis secum habebant retia, id. Ep. 2, 2, 32; Ter. Eun. 1, 2, 38: multi nihil prodesse philosophiam, plerique etiam obesse arbitrantur, Cic. Inv. 1, 36, 65: ut plerique meministis, id. Sest. 3, 6: plerique Belgae, Caes. B. G. 2, 4: pleraeque boves, Varr. R. R. 2, 5: pleraque tectaalia, etc., Liv. 27, 3.
          With ex and abl.: plerique e Graecis, Plin. 5, 1, 1, § 8: plerisque ex factione ejus corruptis, Sall. J. 29, 2.
          With omnes, almost all: plerique omnes subiguntur sub suum judicium, Naev. ap. Don. ad Ter. And. 1, 1, 28 (Naev. Klussmann, p. 80): plerique omnes adulescentuli, id. ib. 1, 1, 28; cf.: dixi pleraque omnia, id. Heaut. 4, 7, 2.
          Less emphatically, a considerable part, very many: rapti e publico plerique, plures in tabernis intercepti, Tac. H. 1, 86; so, like plures: non dubito fore plerosque, qui hoc genus scripturae leve judicent, Nep. praef. 1: pleraque testimonia, id. Tim. 4, 2: deum ipsum multi Aesculapium, quidam Osirim, plerique Iovem, plurimi Ditem patrem conjectant, Tac. H 4, 84 fin.
          With gen.: plerique nostrūm oratorum, Cic. Or. 42, 143: Poenorum, id. Verr. 2, 3, 6, § 12: vestrum, id. Clu. 42, 117: quorum plerique, id. Lael. 20, 71; Sall. J. 74, 1: urbium pleraeque, Liv. 5, 6, 9: eorum plerique, Cic. Top. 21, 80; id. Fam. 5, 21, 1: legentium, Liv. praef. 4: Graecorum, Plin. Ep. 5, 20, 4: militum, Tac. H. 1, 5.
          Gen. plur. (rare and post-class.): scientia plerarumque litterarum, Vitr. 1, 1, 11.
          Subst.: plērăque, n. plur., all, every thing: nec ratione animi quicquam, sed pleraque viribus corporis administrabant, Cic. Inv. 1, 2.
          Also, the most, the greatest part.: pleraque ejus insulae, Curt. 4, 8, 15.plērăque, adverb., mostly, for the most part (post-class.): is erit pleraque impeccabilis, Gell. 17, 19, 6.
        2. (β) Sing.: juventus pleraque Catilinae favebat, the greatest or largest part, Sall. C. 17, 6: pleraque nobilitas, id. ib. 23, 6: quā tempestate Carthaginienses pleraeque Africae imperitabant, id. J. 79, 2: exercitum plerumque opperiri jubet, id. ib. 54, 9: Graecia, Gell. 17, 21: comae pleramque contegebant faciem, App. M. 9, p. 231, 5.
          Neutr.: plērum-que, subst., with gen., the greatest part: ubi plerumque noctis processit, Sall. J. 21, 2: Europae, Liv. 45, 9; Just. 41, 1, 12; Mel. 1, 4, 2.
          More freq.: plērumquē, adv., for the most part, mostly, commonly, very often, very frequently: haec ipsa fortuita sunt: plerumque enim non semper eveniunt, Cic. Div. 2, 5, 14: plerumque casu, saepe naturā, id. Or. 51, 170; Plaut. Rud. 4, 7, 11: ridiculum acri Fortius et melius magnas plerumque secat res, Hor. S. 1, 10, 15: hi plerumque gradus, usually, Juv. 11, 46.
          Post-Aug., in a less emphatic sense, often, frequently: plerumque permoveor, num ad ipsum referri verius sit, Tac. A. 4, 57; id. H. 5, 1; id. G. 13; 45; id. Or. 15; Dig. 2, 14, 25 and 26.