Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. suggestus, a, um, Part., from suggero.

2. suggestus (subg-), ūs, m., and suggestum, i, n. [suggero].

  1. I. (Acc. to suggero, I.) An elevated place made of materials poured out; hence, a raised place, a height, elevation (cf. pulpitum).
      1. 1. Lit.
        1. a. In gen.: labrum in suggestu inter dolia positum, Cato, R. R. 154: lapideus, Col. 9, 7: insulae, Plin. 12, 10, 21, § 38: suggestus in orchestrā, a raised seat, Suet. Caes. 76; Flor. 4, 2, 91 Duk.; cf. Plin. Pan. 51, 4: comae, i. e. a lofty head-dress, Stat. S. 1, 2, 113: montium, Amm. 15, 10, 1.
        2. b. In partic., a raised place to speak from to the people, to the troops, etc., a platform, stage, tribune (the class. signif. of the word): suggestum in foro exstructum adornari placuit, Liv. 8, 14: C. Maenius in suggestu rostra, devictis Antiatibus, fixerat, Plin. 34, 5, 11, § 20: hac re pro suggestu pronuntiatā, Caes. B. G. 6, 3; so in a milit. sense: de suggestu inquit, Auct. B. Afr. 54, 2: praemia pro suggestu tribuit, id. ib. 86, 4: in suggestu, in quo Galbae statua fuerat, Tac. H. 1, 36: non in modum contionis, aut suggestu locutus, id. ib. 1, 55; of the prætor’s tribunal: in excelso suggestu, Liv. 31, 29, 9: altior, Amm. 15, 8, 4; of the emperor’s seat: in curiā, Flor. 4, 2; cf.: in orchestrā, Suet. Caes. 76; Plin. Pan. 51.
      2. 2. Trop., height: neve se de tanto fortunarum suggestu pessum deiciat, App. M. 5, p. 161, 22.
    1. B. A providing, preparation (post-class. and very rare): Circensium, Tert. Spect. 7: honorum, id. ib. 12.
  2. * II. (Acc. to suggero, II.) A hint, intimation, suggestion (syn. suggestio): si ex suggestu eorum praeses dederit, Dig. 27, 8, 1, § 5.