Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

maerĕo (moer-), ēre (maerui, Prisc. 8, p. 817; Vop. Carus, 1, 4; part. gen. plur. maerentūm, Verg. A. 11, 216; dep. collat. form dub., Matius ap. Varr. L. L. 7, § 95 Müll., where, for maerebar and mirabar of the MSS., Müller reads maerebat; and Cic. Sest. 39, 84, where, for maerebamini, the best MSS. have maerebatis), v. n. and a. [root mis; Gr. μῖσος, μισέω; Lat. miser; cf. moestus].

  1. I. Neutr., to be sad or mournful, to mourn, grieve, lament (class.; cf.: doleo, lugeo, angor): cum immolanda Iphigenia tristis Calchas esset, maestior Ulixes, maereret Menelaüs, Cic. Or. 22, 74: nemo maeret suo incommodo; dolent fortasse et anguntur, mourns over his own misfortune, id. Tusc. 1, 13, 30: cum omnes boni abditi inclusique maererent, id. Pis. 9 fin.: vos taciti maerebatis, id. Sest. 39, 84: homines alienis bonis maerentes, id. Balb. 25, 56: qui (amici) tuo dolore maerent, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 5, 6: maereat haec genero, maereat illa viro, Tib. 3, 2, 14: sedatio maerendi, Cic. Tusc. 3, 27, 65: intellectumque nihil profici maerendo, id. ib. § 64.
    Impers. pass.: maeretur, fletur, lamentatur diebus plusculis, App. M. 4, p. 157, 34.
  2. II. Act., to mourn over, bemoan, lament, bewail any thing (class.): filii mortem, Cic. Tusc. 1, 48, 115; 1, 44, 105: mortem perditorum civium, id. Sest. 17, 39: rei publicae calamitatem, id. ib. 14, 32: casum ejusmodi, id. Fam. 14, 2, 2: illud maereo, id. Q. Fr. 1, 3, 10: talia maerens, thus lamenting, Ov. M. 1, 664.
          1. (β) With acc. and inf.: qui patriam nimium tarde concidere maererent, Cic. Sest. 11, 25: corpora Graiorum maerebat mandier igni, Matius ap. Varr. L. L. 7, § 95 Müll. N. cr.
            Hence, maerens (moer-), entis, P. a., mourning, lamenting, mournful, sad: maerentes, flentes, lacrimantes, commiserantes, Enn. ap. Diom. p. 442 P. (Ann. v. 107 Vahl.): quis Sullam nisi maerentem, demissum, afflictumque vidit? Cic. Sull. 26, 74: hunc cum afflictum, debilitatum, maerentem viderem, id. de Or. 2, 47, 195: nunc domo maerens ad rem publicam confugere possum, id. Fam. 4, 6, 2: interque maerentes amicos Egregius properaret exsul, Hor. C. 3, 5, 47: dictis maerentia pectora mulcet, Verg. A. 1, 197: fletus maerens, mournful lamentation, Cic. Tusc. 1, 13, 30.
            Sup.: mater maerentissima, Inscr. Mur. 1229, 7.