Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

in-nascor, nātus sum, 3, v. dep., to be born in, to grow or spring up in a place.

  1. I. Lit.: neglectis urenda filix innascitur agris, Hor. S. 1, 3, 37: Fauni velut innati triviis, id. A. P. 245: innata rupibus altis robora, Ov. H. 7, 37: eodem innati solo, quod incolunt, Just. 2, 6: innata in cornibus cervi hedera, Plin. 8, 32, 50, § 117: calvitium uni tantum animalium homini, praeterquam innatum, excepting those that have it naturally, id. 11, 37, 47, § 131.
  2. II. Trop. (class.), to arise in, originate in, be produced in: in hac elatione animi nimia cupiditas principatus innascitur, Cic. Off. 1, 19, 64.
    Hence, P. a.: innātus, a, um, inborn, innate, inherent, natural.
          1. (α) With dat.: non mihi avaritia umquam innatast; satis habeo divitiarum, Plaut. Mil. 4, 2, 71: innatam esse homini probitatem, Cic. Fin. 2, 31, 99: sunt ingeniis nostris semina innata virtutum, id. Tusc. 3, 1, 2: est quaedam alacritas naturaliter innata omnibus, Caes. B. C. 3, 92, 3: affectata aliis castitas, tibi ingenita et innata, Plin. Pan. 20, 2.
          2. (β) With in and abl.: tantus est igitur innatus in nobis cognitionis amor, Cic. Fin. 5, 18, 48: in animis eorum insitum atque innatum esse videtur, id. Verr. 2, 4, 48.
          3. (γ) Absol.: nos habere insitam quandam, vel potius innatam cupiditatem scientiae, Cic. Fin. 4, 2, 4: innata atque insita anteponantur assumptis atque adventiciis, id. Top. 18, 69: affectatio innata videtur esse, non arcessita, Quint. 9, 3, 74.

in-năto, āvi, ātum, 1, v. a., to swim or float in or upon (poet. and in post-Aug. prose).

  1. I. Lit.
    1. A. Homines flumini innatant, Plin. 8, 25, 38, § 93: aquis pluma innatans, id. 18, 35, 86, § 360: lactuca innatat acri Post vinum stomacho ( = supernatat, non subsidet), Hor. S. 2, 4, 59; cf.: dulce (vinum) stomacho innatat, austerum facilius concoquitur, Plin. 23, 1, 22, § 38.
          1. (β) With acc.: undam innatat alnus, swims the stream, Verg. G. 2, 451.
    2. B. To swim or float into: cum pisciculi parvi in concham hiantem innataverunt, Cic. N. D. 2, 48, 123.
      1. 2. To flow over, overflow: Nilus fecundus innatat terrae, Plin. 5, 9, 9, § 54; so, innatat campis (Tiberis), Plin. Ep. 8, 17, 2: innatat unda freto dulcis, the fresh water flows into the sea, Ov. P. 4, 10, 63.
      2. 3. To swim or float among, to be intermingled with: inter hos latent arteriaehis innatant venae, Plin. 11, 37, 89, § 219.
  2. II. Trop.
    1. A. Innatans illa verborum facilitas, floating on the surface, superficial, Quint. 10, 7, 28; 7, 1, 44.
    2. B. Of the hair, to float or flow: tenui vagus innatat undā Crinis, Val. Fl. 3, 525.

1. in-nātus, a, um, adj. [2. in-nascor], not born, unborn (eccl. Lat.): innatus Deus annon et innata materia? Tert. adv. Hermog. 5, 18; Prud. Apoth. 245.

2. innātus, a, um, P. a., from in-nascor.

in-no, āvi, ātum, 1, v. n., to swim or float in or upon.

  1. I. Lit.
    1. A. Partim submersae, partim fluitantes et innantes beluae, Cic. N. D. 2, 39, 100: innare contextis ratibus, Amm. 14, 2, 10: innabant pariter fluctusque secabant, Verg. A. 10, 222: innare aquae, Liv. 21, 26, 9: fluviis, Col. poët. 10, 388.
      Of vessels, a fleet, etc.: quo levior classis vadoso mari innaret, Tac. A. 1, 70: pelago, Sil. 12, 448.
      With acc.: rapaces fluvios, Verg. G. 3, 142: fluvium vinclis innaret Cloelia ruptis, Verg. A. 8, 651.
      With abl.: aquā, Suet. Ner. 12.
    2. B. To flow upon, to wash: innantem Maricae littoribus Lirim, Hor. C. 3, 17, 7.
  2. II. Transf., to sail upon, navigate: Stygios lacus, Verg. A. 6, 134.