Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

injūrĭus, a, um, adj. [2. in-jus], that acts unlawfully, injurious, wrongful, unjust (mostly ante-class.): Scel. Quis igitur vocare? Phil. Δικαίᾳ nomen est. Scel. Injuria’s, Plaut. Mil. 2, 5, 27: injuria’s qui, etc., id. Curc. 1, 1, 65: si id succenseat, ipsus sibi esse injurius videatur, Ter. And. 2, 3, 3; id. Heaut. 2, 3, 79: me illi irasci injurium est, Plaut. Aul. 4, 7, 19; Ter. Ad. 1, 2, 26; 2, 1, 51; id. Hec. 1, 1, 14 and 15; cf.: quia sit injurium, Cic. Off. 3, 23, 89: indicta causa damnari absentem consularem virum injurium esse, Liv. 43, 5, 5.
Adv.: injūrĭē, unjustly, unlawfully: injurie facere, Naev. ap. Non. 124, 31 (Trag. Rel. v. 40 Rib.): injurie dictum pro injuriose, Non. ib.
Sup.: aliquem injuriissime nominare, Amm. 16, 12, 67 dub. (others read irrisive).