Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

in-flo, āvi, ātum, 1, v. a., to blow into or upon any thing, to inflate.

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: age, jam infla buccas, Plaut. Stich. 5, 5, 26: ex ore in os palumbi inflare aquam, Cato, R. R. 90: tumidoque inflatur carbasus Austro, is swelled, Verg. A. 3, 357: merito quin illis Juppiter ambas Iratus buccas inflet, should in a rage puff up both his cheeks, Hor. S. 1, 1, 21: inflant (corpus) omnia fere legumina, make flatulent, Cels. 2, 26.
    2. B. In partic., to play upon a wind instrument: inflare cavas cicutas, Lucr. 5, 1383: calamos leves, Verg. E. 5, 2.
      Absol., to blow: simul inflavit tibicen, a perito carmen agnoscitur, Cic. Ac. 2, 27, 86.
      With cognate acc.: sonum, Cic. de Or. 3, 60, 225.
  2. II. Trop., to puff up, inflate: spe falsa animos, Cic. Pis. 36, 89: regis spem (with erigere animos), Liv. 35, 42, 5: animos ad intolerabilem superbiam, id. 45, 31, 31; 37, 26, 4: purpuratis solita vanitate spem ejus inflantibus, Curt. 3, 2, 10; 5, 10, 3: crescentem tumidis infla sermonibus utrem, Hor. S. 2, 5, 98: ipse erit glorià inflandus, Quint. 11, 1 med.
    Absol., of speech: Antipater paulo inflavit vehementius, blew a little too hard, Cic. Leg. 1, 2, 6.
    Of music: illi qui fecerunt modos, a quibus aliquid extenuatur, inflatur, variatur, id. de Or. 3, 26, 102 fin.: et ea (medicamenta) quae ob caritatem emendi mulo inedicorum cupiditas inflaverat, puffed, bepraised, Veg. Vet. 4, 7, 4.
    Hence, inflātus, a, um, P. a., blown into, filled with blowing.
    1. A. Lit.: si tibiae inflatae non referant sonum, Cic. Brut. 51, 192: bucina cecinit jussos inflata receptus, Ov. M. 1, 340: nolo verba inflata et quasi anhelata gravius exire, with a too great expenditure of breath, Cic. de Or. 3, 11, 40.
      1. 2. Transf., swelled up, swollen, puffed up: serpens inflato collo, Cic. Vatin. 2, 4: bucca inflatior, Suet. Rhet. 5: inflatum hesterno venas Iaccho, Verg. E. 6, 15: Volturnus amnis inflatus aquis, swollen, enlarged, Liv. 23, 19, 4: amnes, id. 40, 33, 2: capilli, hanging loose, dishevelled, Ov. A. A. 3, 145: inflata rore non Achaico turba, Verg. Cat. 7, 2.
        Comp.: vestis inflatior, Tert. Pall. 4 med.
    2. B. Trop.
      1. 1. In gen., puffed up, inflated, haughty, proud: quibus illi rebus elati et inflati non continebantur, Cic. Agr. 2, 35, 97: inflatus et tumens animus, id. Tusc. 3, 9, 19: inflata spe atque animis, id. Mur. 15, 33: promissis, id. ib. 24, 49: laetitia atque insolentia, id. Phil. 14, 6, 15: jactatione, Liv. 29, 37, 9: assensionibus, id. 24, 6, 8: estne quisquam tanto inflatus errore, Cic. Ac. 2, 36, 116: opinionibus, id. Off. 1, 26, 91: his opinionibus animus, Liv. 6, 11, 6, 6, 18, 5: vana spe, id. 35, 49, 4: vano nuntio, id. 24, 32, 3: successu tantae rei, id. 37, 12, 4: legionum numero, Vell. 2, 80, 2: superbus et inflatus, Juv. 8, 72: elatus inflatusque, Suet. Ner. 37.
        Comp.: juvenis inflatior, Liv. 39, 53, 8.
      2. 2. In partic., of style, inflated, turgid: Attici pressi et integri, Asiani inflati et inanes, Quint. 12, 10, 16: inflatus et tumidus, Tac. Or. 18: Callimachus, Prop. 2, 34 (3, 32), 32; Suet. Rhet. 2.
        Hence, adv.: inflātē, only in comp., haughtily, proudly, pompously: aliquid latius atque inflatius perscribere, Caes. B. C. 2, 17, 3: inflatius commemorare, id. ib. 2, 39, 4: inflatius multo, quam res erat gesta, fama percrebuerat, id. ib. 3, 79, 4: fabulari inflatius, Amm. 22, 16, 10.