Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

incestum, i, v. 1. incestus, II. B.

1. incestus, a, um, adj. [2. in-castus], unclean (in a moral and religious sense), impure, polluted, defiled, sinful, criminal (as an adj. mostly poet. and in post-Aug. prose).

  1. I. In gen.: cum verborum contumeliis optimum virum incesto ore lacerasset, Cic. Phil. 11, 2, 5: saepe Diespiter Neglectus incesto addidit integrum, punished the good with the bad, Hor. C. 3, 2, 30: catervae Incestarum avium, that feed on corpses, Stat. Th. 9, 27: profana illic omnia, quae apud nos sacra: rursum concessa apud illos, quae apud nos incesta, Tac. H. 5, 4: an triste bidental Moverit incestus, impious, Hor. A. P. 472.
  2. II. In partic., unchaste, lewd, incestuous.
    1. A. Adj.: Ilion Fatalis incestusque judexvertit In pulverem, i. e. Paris, Hor. C. 3, 3, 19; called also: praedo, Stat. Ach. 1, 45: princeps, Plin. Pan. 52, 3: amores, Hor. C. 3, 6, 23; Tac. A. 12, 4: nuptiae, id. ib. 11, 25 fin.; cf. conjugia, Suet. Claud. 26: noctes, Plin. Pan. 63, 7: voces, Ov. Tr. 2, 503: pellicere aliquem incesto sermone, Liv. 8, 28, 3: incestus manus intra terminos sacratos inferre, id. 45, 5, 7: corruptor et idem incestus, Juv. 4, 9.
      Hence,
    2. B. Substt.
      1. 1. incestum, i, n., unchastity, lewdness; esp. as a violation of religious laws, incest (class.): incestum pontifices supremo supplicio sanciunto, Cic. Leg. 2, 9, 22: concubuit cum virofecit igitur incestum, id. Inv. 1, 40, 73. committere, Quint. 4, 2, 88; Dig. 23, 2, 39: ex incesto, quod Augustus cum Julia filia admisisset, Suet. Calig. 23; cf.: incesti cum sorore reus, id. Ner. 5: cum filia commissum, Quint. 5, 10, 19: incesto liberatus, Cic. Pis. 39, 95: incesti damnata, Quint. 7, 8, 3: ab incesto id ei loco nomen factum, Liv. 8, 15, 8: incesti poena … in viro in insulam deportatio est, Paul. Sent. 2, 26, 15.
        In plur.: stupraet adulteria, incesta denique, Cic. Tusc. 4, 35, 75: super sororum incesta, Suet. Calig. 36: Vestalium virginum, id. Dom. 8.
      2. 2. incesta, ae, f., an incestuous woman, paramour: hunc (adamanta) dedit olim barbarus incestae, Juv. 6, 158.
        Adv.: incestē (incastē, Sen. Contr. 2, 13).
    1. A. In gen., impurely, sinfully, Lucr. 1, 98: facere sacrificium Dianae, Liv. 1, 45, 6.
    2. B. In partic., unchastely: ideo aquam adduxi, ut ea tu inceste uterere? Cic. Cael. 14, 34: libidinatum, Suet. Ner. 28: agit incestius res suas, Arn. 5, 170.