Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

impūrē (inp-), adv., v. impurus fin.

impūrus (inp-), a, um, adj. [2. inpurus], unclean, filthy, foul (cf.: obscenus, spurcus, immundus).

  1. I. Lit. (very rare): impurae matris prolapsus ab alvo, Ov. Ib. 223.
  2. II. Trop., unclean (in a moral sense), impure, defiled, filthy, infamous, abandoned, vile.
    1. A. Of living beings: impudens, impurus, inverecundissimus, Plaut. Rud. 3, 2, 38: in his gregibus omnes aleatores, omnes adulteri, omnes impuri impudicique versantur, Cic. Cat. 2, 10, 23: persona illa lutulenta, impura, invisa, id. Rosc. Com. 7, 20: o hominem impurum! Ter. Ad. 2, 1, 29: impuri cujusdam et ambitiosi sententia, Cic. Lael. 16, 59: cum impuris atque immanibus adversariis decertare, id. Rep. 1, 5: (dux) audax, impurus, id. ib. 1, 44: impurus et sceleratus, id. Att. 9, 15 fin.: erat hic Corinthia anus haud impura, tolerably decent, Ter. Heaut. 4, 1, 16: homo haud impurus, id. Eun. 2, 2, 4: libidine omni, Petr. 81.
      Comp.: quis illo qui maledicit impurior? Cic. Phil. 3, 6, 15.
      Sup.: omnium non bipedum solum, sed etiam quadrupedum impurissimus, Auct. Or. pro Dom. 18, 48.
    2. B. Of inanim. and abstr. things: lingua, Sen. Ep. 87 med.: animus, Sall. C. 15, 4: mores, Cat. 108, 2: adulterium, id. 66, 84: historia, Ov. Tr. 2, 416: medicamina, i. e. venena, Flor. 2, 20: quid impurius, quam retinuisse talem (adulteram), Quint. 9, 2, 80.
      Hence, adv.: impūrē (acc. to II.), impurely, basely, shamefully, vilely: impure atque flagitiose vivere, Cic. Fin. 3, 11, 38: multa facere impure atque taetre, id. Div. 1, 29, 6: atque intemperanter facere, id. Phil. 2, 21, 50: a quo impurissime haec nostra fortuna despecta est, id. Att. 9, 12, 2.