Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ex-ŏrĭor, ortus, 3 and 4 (part. fut. act. exorturus, Aug. Civ. D. 17, 14 fin.
The praes. indic. and imperf. subj. acc. to the third conj.: exoritur, Lucr. 1, 23; Verg. A. 2, 313; Ov. F. 4, 904 al.: exoreretur, Lucr. 2, 507; cf. id. 1, 108; Liv. 27, 27, 3.
Imper.: exorere, Ter. Hec. 2, 1, 16—v. orior), v. dep. n., to come out or forth, to spring up (esp. suddenly, unexpectedly), to rise (class.).

  1. I. In gen.
    1. A. Lit.: post solstitium Canicula exoritur, Cic. Div. 2, 44, 93: exoriens sol, Verg. G. 1, 438; cf.: jubare exorto, id. A. 4, 130: tu sola exorere, quae, etc., spring up, start up, Ter. Hec. 2, 1, 16; cf. Lucr. 1, 124; and Cic. Deiot. 1, 3.
        1. b. Part. praes. subst., exoriens (sc. sol), the rising sun, the morning (very rare): qua venit exoriens, qua deficit, Prop. 3, 5, 27 (4, 4, 27 M.).
          To designate a cardinal point, the orient, east: plantaria facito ab exoriente, Col. Arb. 3, 3.
    2. B. Trop.: exoritur Antipatri ratio ex altera parte, springs, arises, Cic. Off. 3, 12, 52: lex Julia de vi adversus eos exoritur, qui vim commiserint, Just. Inst. 4, 18, 8: ego nunc paulum exorior, et maxime quidem iis litteris, etc., recover myself, Cic. Att. 7, 26, 1.
  2. II. In partic., to arise, proceed, originate, begin, appear, become.
    1. A. Lit.: (Nilus) exoriens penitus media ab regione diei, arising, proceeding, Lucr. 6, 723: e terraque exorta repente arbusta salirent, id. 1, 187; cf. ib. 180: ipse novas assignationes instituit et repentinus Sulla nobis exoritur, arises, appears, Cic. Agr. 3, 3, 10; cf.: sic repente anuli beneficio rex exortus est Lydiae (Gyges), became, id. Off. 3, 9, 38: exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor, Verg. A. 4, 625.
    2. B. Trop.: honestum, quod ex virtutibus exoritur, Cic. Fin. 5, 23, 64; cf.: horum (decemvirum) ex injustitia subito exorta est maxima perturbatio, id. Rep. 2, 37: tot bella repente aliis ex locis exorta sunt, started up, arose, Liv. 31, 40, 7 Drak.: a Myrrhina haec sunt exorta omnia, proceeded from, are owing to, Ter. Hec. 4, 4, 10: exorti utero dolores, Plaut. Am. 5, 1, 40: subito exorta est nefaria Catonis promulgatio, Cic. Fam. 1, 5, 2; Caes. B. C. 2, 12, 4: id cum contingit, amor exoriatur necesse est, Cic. Lael 14, 48: amicitias exorta aliqua offensione dirumpimus, id. ib. 22, 85: exoritur trepidos inter discordia cives, Verg. A. 12, 583; cf. id. ib. 2, 313; 3, 128: de Praenestinorum defectione fama, Liv. 6, 21, 9 al.