Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

conturbātus, a, um, Part. and P. a., from conturbo.

con-turbo, āvi, ātum, 1, v. a., to throw into disorder or confusion, to confuse, derange, disorder, confound (rare, but class. in prose and poetry; most freq. in Lucr. and Cic.; not in Verg., Hor., or Quint.).

  1. I. In gen.
    1. A. Lit.: posituras principiorum corporis atque animi, Lucr. 4, 943; cf. id. 4, 958; 3, 483 al.: ordines Romanorum (militum), Sall. J. 50, 4; cf. id. ib. 98, 4: equites tormentis, Curt. 7, 2, 4: rempublicam, Sall. C. 37, 10; 48, 8; cf. rem, id. J. 79, 7: annus neglegentiā conturbatus atque confusus, * Suet. Aug. 31: vocem, Lucr. 4, 559: prima vulnera novis plagis, id. 4, 1070: basia, i. e. to exchange in confused multitudes, * Cat. 5, 11.
      In mal. part.: pedes, i. e. implicare, Plaut. Cas. 2, 8, 24.
    2. B. Trop., to disturb, disquiet in mind or feeling: valetudo tua me valde conturbat, Cic. Att. 7, 2, 2: quid est? num conturbo te? id. Phil. 2, 13, 32: incidunt multae causae, quae conturbent animos utilitatis specie, id. Off. 3, 10, 40; cf.: vemens violentia vini Conturbare animum consuevit, Lucr. 3, 483.
      Absol.: haec sunt, quae conturbent in deliberatione non numquam, etc., Cic. Off. 3, 20, 81.
  2. II. In partic., t. t. in the lang. of business: conturbare rationes or rationem, or absol. conturbare, to bring one’s pecuniary affairs into disorder, to become bankrupt.
    1. A. Lit.: rationem sibi commissam, Dig. 11, 3, 1 fin.: nihil esse, quod posthac arcae nostrae fiducia conturbaret, bring into pecuniary embarrassment, Cic. Q. Fr. 2, 10 (12), 5: fac me multis debere, et in his Plancio: utrum igitur me conturbare oportet? id. Planc. 28, 68: homo Graecus, qui conturbat et idem putat sibi licere quod equitibus Romanis, id. Att. 4, 7, 1; Dig. 14, 3, 5, § 9; 15, 3, 16; cf. ib. 11, 3, 1, § 5; Juv. 7, 129 al.
    2. B. Trop.: neque edepol quid nunc consili capiam scio De virgine istac: ita conturbasti mihi Rationes omnes, you have so disturbed all my plans, Ter. Eun. 5, 2, 29.
      Hence, contur-bātus, a, um, P a. (acc. to I. B.), distracted, disturbed, confused, disquieted (very rare): oculus, diseased, disordered, Cic. Tusc. 3, 7, 15: homo tristis et conturbatus, id. Verr. 2, 4, 14, § 32: eram in scribendo conturbatior, id. Att. 1, 12, 4: animus, id. Tusc. 3, 7, 15.