Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. obsĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [ob-sera], to bolt, bar, fasten, or shut up (not in Cic. or Cæs.; syn.: claudo, oppilo, obstruo).

  1. I. Lit.: ostium, Ter. Eun. 4, 6, 25: aedificia, Liv. 5, 41: fores (opp. aperire), Suet. Tit. 11: tabellam liminis, Cat. 32, 5: exitus, Col. 9, 1, 3: rogos, i. e. the dead, Prop. 4, 11, 8.
  2. II. Transf.: aures, Hor. Epod. 17, 53: palatum (for os), i. e. to be silent, Cat. 55, 21: fores amicitiae, Amm. 27, 12.

2. ob-sĕro (ops-), sēvi, sĭtum, 3 (inf. perf. sync. obsesse for obsevisse, Att. ap. Non. 395, 27), v. a.

  1. I. Lit.
    1. A. To sow or plant (class.): frumentum, Plaut. Trin. 2, 4, 129.
      Comically: pugnos, to give a good drubbing, Plaut. Men. 5, 7, 23.
    2. B. Transf.
      1. 1. To sow or plant with any thing: saepimentum virgultis aut spinis, Varr. R. R. 1, 14, 1: terram frugibus. Cic. Leg. 2, 25, 63; Col. 2, 9, 1; Varr. R. R. 1, 44, 2.
      2. 2. In gen., to cover over, fill with; only in perf. pass. part., covered over, filled: omnia arbustis obsita, Lucr. 5, 1377: loca obsita virgultis, Liv. 28, 2: obsita pomis Rura, Ov. M. 13, 719: video aegrum pannis annisque obsitum, Ter. Eun. 2, 2, 5: obsitus illuvie ac squalore, Tac. A. 4, 28: vestis obsita squalore, Liv. 2, 23: legatiobsiti squalore et sordibus, id. 29, 16: variis obsita frondibus, Hor. C. 1, 18, 12: montes nivibus, Curt. 5, 6, 15: aër pallore, darkened, Luc. 5, 627; cf.: dies nube obsitus, Sen. Troad. 20: obsitus aevo, Verg. A. 8, 307: Io jam setis obsita, id. ib. 7, 790: terga (marinae beluae) obsita conchis, Ov. M. 4, 724.
  2. II. Trop.: Tun’ is es, qui in me aerumnam obsevisti, hast brought upon me, occasioned me, Plaut. Ep. 4, 1, 30: em istic oportet opseri mores malos, si in opserendo possint interfieri, id. Trin. 2, 4, 130.