Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

mălĕdīcens, entis, P. a., v. maledico fin. A.

mălĕdīco (or separately, mălĕ dīco;

  1. I. rarely in reverse order: qui bonis dicunt male, Plaut. Bacch. 1, 2, 10; cf. id. Trin. 4, 2, 79), xi. ctum, 3, v. n. and a. [male-dico], to speak ill of, to abuse, revile, slander, asperse; constr. absol., or with a dat. (so class.) or acc. (post-Aug.).
          1. (α) Absol.: aliud est maledicere, aliud accusare, Cic. Cael. 3, 6.
          2. (β) With dat.: optimo viro maledicere, Cic. Deiot. 10, 28: turpissime alicui, id. N. D. 1, 33, 93: petulanter alicui, id. Cael. 3, 8: utrique, Hor. S. 2, 3, 140: Christo, Plin. Ep. 10, 97, 5; Sen. Contr. 1, 4, 1.
            Impers. pass.: indignis si maledicitur, maledictum id esse dico, Plaut. Curc. 4, 2, 27; Ter. Hec. 4, 2, 14.
          3. (γ) With acc.: si me amas, maledic illam, Petr. 96; v. id. 74.
  2. II. Esp., to curse, utter a curse upon (eccl. Lat.): populo huic, Vulg. Num. 22, 6 al.
    Hence,
    1. A. mălĕdī-cens, entis, P. a., evil-speaking, foulmouthed, abusive, scurrilous (syn. maledi cus): maledicentes homines, Plaut. Merc. 2, 3, 75.
      Comp.: maledicentior, Plaut. Merc. 1, 2, 31.
      Sup.: in maledicentissimā civitate, Cic. Fl. 3, 7: carmina, Suet. Caes. 23; Nep. Alc. 11, 1.
    2. B. mălĕdictus, a, um, P. a., accursed (post-class. for exsecrabilis): maledicte parricida, Spart. Get. 3, 3: maledictus es inter omnia animantia, Vulg. Gen. 3, 14: omnes incesti, Mos. et Rom. Leg. Coll. 6, 7 praef.
      Hence, as subst.: mălĕ-dictum, i, n., a foul or abusive word.
  1. I. In gen. (class.): maledicta in aliquem dicere, Cic. Q. Fr. 2, 3, 2: in vitam alicujus conicere, id. Planc. 12, 31: maledictis figere aliquem, id. N. D. 1, 34, 93: maledicta in aliquem conferre, id. Att. 11, 8, 2: quod crimen (i. e. majestatis) non solum facto, sed et verbis impiis ac maledictis maxime exacerbatur, Paul. Sent. 5, 29, 1.
  2. II. In partic., a curse, imprecation: esse in maledictis jam antiquis strigem, convenit, Plin. 11, 39, 95, § 232: scribere maledicta, Vulg. Num. 5, 23.
    1. B. Transf., a cursed thing: Christus factus pro nobis maledictum, Vulg. Gal. 3, 13: maledictum non erit amplius, id. Apoc. 22, 3.