Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

lĭbīdĭnōsus (lŭbīd-), a, um, adj. [libido], full of desire, passion, or lust, selfwilled, licentious, sensual, lustful, voluptuous, libidinous.

  1. I. Lit. (in a bad sense), Cic. Rep. Fragm. ap. Non. 491, 16 (Rep. 2, 41, 68 Mos.): homo libidinosissimus, Cic. Verr. 2, 2, 78, § 192: nihil (isto) luxuriosius, nihil libidinosius, id. Pis. 27, 66: libidinosior es quam ullus spado, Quint. 6, 3, 64: caper, lecherous, Hor. Epod. 10, 23.
    Of inanim. and abstr. things: libidinosissimae liberationes, arbitrary, self-willed, Cic. Pis. 36, 87: libidinosae voluptates, id. Fin. 1, 18, 59: libidinosa et intemperans adulescentia, id. de Sen. 9, 29: fortuna varia et libidinosa, Sen. Cons. ad Marc. 10: pretia, extravagant, Col. 10 praef. § 2: libidinosam liberalitatem debiti nomine colorare, Val. Max. 8, 2, 2.
    Of speech, licentious, wanton: eloquentia, Quint. 5, 12, 20.
  2. II. In a good sense, eager, longing for a thing (post-class.): libidinosus eloquentiae et gloriae, Tert. Apol. 48; id. Virg. Vel. 13: suae sapientiae, id. Res. Carn. 32.
    Hence, adv.: lĭbīdĭ-nōsē, according to one’s pleasure or caprice, wilfully, wantonly: quae ille libidinose, quae nefarie, quae crudeliter fecerit, Cic. Div. in Caecil. 12, 38: ne quid libidinose aut facias aut cogites, id. Off. 1, 4, 14; id. Rep. 2, 37, 63: libidinose crudeliterque consulere in aliquem, Liv. 3, 63.
    Comp.: libidinosius saevire, Tert. Monog. 16 fin.