Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

languĭdus, a, um, adj. [langueo], faint, weak, dull, sluggish, languid (class.; cf.: lassus, fessus, fatigatus, defessus).

  1. I. Lit.
    1. A. In gen.: homines vino languidi, Cic. Cat. 2, 5, 10; cf.: vino vigiliisque languidus, id. Verr. 2, 3, 12, § 31: pecus, id. Fin. 2, 13, 39: boves Collo trahentes languido, Hor. Epod. 2, 64.
      Transf., of things: (oculi) languidi et torpentes, dull, Quint. 11, 3, 76; cf.: vultus non languidus, id. 11, 3, 159: flumen, sluggish, Hor. C. 2, 14, 17; so, aqua, Liv. 1, 4: ventus, gentle, mild; Ov. P. 2, 1, 2; cf. carbasa, hanging loose, not swelled out, Luc. 5, 421: color, pale, Plin. 12, 12, 26, § 43: ignis, id. 34, 8, 17, § 79: ictus venarum, id. 11, 37, 88, § 219: arbor piri, Pall. Febr. 25, 4; id. Novem. 7, 14.
      Comp.: languidioribus nostris vallum scindere (hostes), Caes. B. G. 3, 5: folia languidiora, Plin. 22, 20, 24, § 50: vina, i. e. more mellow, Hor. C. 3, 21, 8.
    2. B. In partic., faint, weak, languid from sickness, languishing, ill (poet. and in postAug. prose): lumina, Laurea Tullius poët. ap. Plin. 31, 2, 3, § 8: languidior noster si quando est Paulus, Mart. 9, 86: uxor, Juv. 1, 122.
      Subst.: languĭdus, i, m., the sick man, invalid, Vulg. Johan. 5, 7; id. Matt. 14, 14 al.
  2. II. Trop., faint, feeble, powerless, inactive, listless, of persons and things: senectus languida atque iners, Cic. de Sen. 8, 26: philosophus mollis, languidus, enervatus, id. de Or. 1, 52, 226: si qui antea aut alieniores fuerant aut languidiores, more sluggish, id. Q. Fr. 1, 2, 5, § 16; cf.: nos etiam languidiores postea facti sumus, id. Phil. 8, 7, 21: illi beati, quos nullae futtiles laetitiae exultantes languidis liquefaciunt voluptatibus, id. Tusc. 5, 6, 16; Caes. B. G. 3, 5: esse remisso ac languido animo, id. B. C. 1, 21: languidiore credo studio in causa fuistis, Cic. Lig. 9, 28: oratio languidior, Quint. 4, 1, 67: auctoritas patrum, weak, Plin. 15, 29, 36, § 121: Romanifessi lassique erant: tamen instructi intentique obviam procedebant. Nam dolus Numidarum nihil languidi neque remissi patiebatur, Sall. J. 53, 6: oculos ubi languida pressit quies, producing languor, Verg. A. 12, 908.
    Sup. seems not to occur.
    Hence, adv.: languĭdē, in a languid manner, faintly, feebly, slowly, languidly (class.): procedere, Col. 11, 1, 17: nutare, Plin. 18, 7, 10, § 53: agere, Petr. 98: palmae languide dulces, slightly, Plin. 13, 4, 7, § 34.
    Comp.: languidius in opere versari, Caes. B. G. 7, 27: dictum languidius, more faintheartedly, spiritlessly, Cic. Tusc. 5, 9, 25.
    Sup. seems not to occur.