Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

(interfăcĭo, false reading for in perficiendo, Liv. 25, 11, 8.)

interfĭcĭo, fēci, fectum (archaic pass.: interfiat, Lucr. 3, 872: interfieri, Plaut. Trin. 2, 4, 131), 3, v. a. [inter-facio], to put between.

  1. I. In gen. (rare): terrae natura medicatas aquas interficit, Plin. 2, 100, 104, § 222 (al. inficiat).
  2. II. In partic.
    1. A. To consume, devour: piscium magnam atque altilium vim, Lucil. ap. Non. 330, 31 al.
    2. B. To destroy, bring to naught: messes, Verg. G. 4, 330: herbas, Cic. Fragm. ap. Non. 450, 2: usum, fructum, victum, Plaut. Merc. 5, 1, 4: virginitatem, App. M. 5, p. 160, 25.
    3. C. To kill, slay, murder (class.; syn. neco, occido, trucido): aliquem, Cic. Att. 13, 10; Caes. B. G. 1, 12 fin.; 2, 23; Sall. Cat. 18, 5; Liv. 31, 18, 7 al.: feras, Lucr. 5, 1249.
      With abl. of separation, to cut off from: aliquem et vitā, et lumine, Plaut. Truc. 2, 6, 37.
      With abl. of means: anum siti fameque atque algu, id. Most. 1, 3, 36.
      1. 2. Esp. with se, to commit suicide: se ipsum, Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 2: omnes desperatā salute se ipsi interficiunt, Cic. de Or. 3, 3, 10; Caes. B. G. 5, 37, 6; Liv. 31, 18, 7; Tac. A. 6, 18; Quint. 11, 1, 36; Curt. 6, 11, 20; Aug. Civ. Dei, 1, 17 fin. al.
    4. * D. To interrupt: sermonem, App. M. 11, p. 269.