Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

intempĕrantĭa, ae, f. [intemperans], want of mildness, intemperateness, inclemency.

  1. I. Lit.: caeli, Sen. Const. Sap. 9; Col. prooem. 1, § 3.
  2. II. Trop.
    1. A. Want of moderation, excess, extravagance, intemperance: omnium perturbationum fontem esse dicunt intemperantiam, Cic. Tusc. 4, 9, 22: menti inimica intemperantia, id. ib. 4, 9, 22; id. Agr. 2, 36: libidinum, id. Off. 1, 34: vini, the immoderate use of wine, Liv. 44, 30: morbo et intemperantiā perire, Suet. Tib. 62: risūs, Plin. 11, 37, 80, § 205: litterarum, Sen. Ep. 106: linguae, Tac. A. 4, 18: civitatis, donec unus eligatur, multos destinandi, id. H. 2, 1: legitima, said of a second marriage, Val. Max. 2, 1, 3.
    2. B. In partic., want of moderation in one’s conduct towards others; haughtiness, arrogance; insolence, impudence, insubordination: Pausaniae, Nep. Arist. 2, 3: suā intemperantiā, nimiāque licentiā, id. Eum. 8, 2.