Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

1. instinctus, a, um, Part., from instinguo.

2. instinctus, ūs, m. [instinguo], instigation, impulse (class.; mostly in abl. sing.): oracula, quae instinctu divino afflatuque funduntur, inspiration, Cic. Div. 1, 18, 34; id. ib. 1, 6 fin.; 1. 31, 66: sine caelesti aliquo mentis instinctu, id. Tusc. 1, 26: instinctu decurionum, Tac. H. 1, 70: instinctibus daemonum, Lact. 4, 30: ex instinctu deorum dicere, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 2, 5.

in-stinguo, stinxi, stinctum, 3, v. a., to instigate, incite, impel (class. only in the part. pass.): Christus intus instinxerat, Tert. Anim. 26 (Gell. 17, 20, 7, read instrinxit).
Part. pass.: instinctus, a, um, instigated, incited: furore et audaciā, Cic. Verr. 2, 5, 72, § 188: his vocibus, fired, animated, Liv. 9, 40, 7: furiis, id. 1, 47: injuriā, Suet. Caes. 19: divino spiritu, Quint. 12, 10, 24: classico, id. 2, 11, 4: in bellum, Vell. 1, 12: litterarum jucunditatibus instinctae mentes, Vitr. 9 praef.