Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

in-flīgo, ixi, ictum, 3, v. a., to strike a thing on or against (syn.: incutere, illidere).

  1. I. Lit.: alicui securim, Cic. Planc. 29, 70: cratera viro, Ov. M. 5, 83: caput suum parietibus, Lact. de Mort. Pers. 49: puppis inflicta vadis, dashed against, Verg. A. 10, 303: inflicta terga, struck, beaten, Val. Fl. 4, 281.
    1. B. Trop.: cum ex verbo adversarii aliquid in ipsum infligitur, is hurled at, Cic. de Or. 2, 63, 255.
  2. II. Transf., to inflict by striking: mortiferam plagam infligere, Cic. Vatin. 8, 20: vulnera, id. Pis. 14, 32.
    1. B. In gen., to inflict, impose upon: infligere alicui turpitudinem, Cic. Pis. 26, 63: detrimenta civitati, Just. 3, 5: fuit consuetudo, ut, intra certa tempora non latis usuris, graviores infligerentur, laid upon, imposed, Dig. 22, 1, 11: alicui pretium rei emptae, ib. 3, 5, 30.