Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

ind-ŏles, is, f. [indu = in-olesco; indoles, incrementum, industria, Paul. ex Fest. p. 106 Müll.], an inborn or native quality, natural quality, nature (class.; cf. ingenium).

  1. I. In gen.: quae indoles in savio est! Plaut. Rud. 2, 4, 10: frugum pecudum, Liv 38, 17, 10: arborum, Gell. 12, 1, 16.
  2. II. In partic., native quality, natural abilities of men, talents, genius, disposition: adulescentes bonā indole praediti, Cic. de Sen. 8, 26: virtutis, id. Off. 3, 4, 16; cf.: virtutum atque vitiorum, Liv. 21, 4 fin.: major ad virtutem, Cic. Or. 13, 41: segnis, Tac. A. 12, 26: praeclara, id. H. 1, 15: adulescens laetae indolis, Gell. 19, 9, 1: gener ob altam indolem adscitus, Liv. 21, 2, 4.
    In plur.: bonae animi indoles, Gell. 19, 12, 5.