Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word incaluisse could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

incălanto, invocanto, Paul. ex Fest. p. 114 Müll. [in-calo].

incălātĭōnes, invocationes, Paul. ex Fest. p. 107 Müll.

incălātīve, vocative, Paul. ex Fest. p. 114 Müll.

* in-calcātus, a, um, adj., untrodden: humus, Paul. Nol. Carm. 16, 110.

in-călesco, calŭi, 3, v. inch. n., to grow warm or hot, to glow (mostly poet.; not in Cic.).

  1. I. Lit.: incalescente sole, Liv. 22, 6, 9: anni tempore jam incalescente, Col. 2, 4, 1: cum videas ordinem rerum per constituta procedereaestas suo tempore incaluit, Sen. Q. N. 3, 16, 3 Haase (al. incanduit): incaluerant vino, Liv. 1, 57, 8; cf.: incaluit vis illa mali (i. e. veneni), Ov. M. 9, 161: quis nostro curvum te funere vidit? Atram quis lacrimis incaluisse togam? to glow with burning tears, Prop. 4 (5), 7, 28.
  2. II. Trop., to glow, kindle with passion (esp. love): ergo ubi vaticinos concepit mente furores Incaluitque deo, Ov. M. 2, 641: vidit et incaluit pelagi deus, id. ib. 2, 574; 3, 371; id. H. 11, 25: acres Incaluere animi (equorum), id. M. 2, 87; id. P. 3, 4, 30: C. Gracchus, Flor. 3, 15, 1: laetitiā incaluisse, Tac. H. 4, 14: virtus incaluit, Luc. 6, 240: ad magnas cogitationes, Tac. G. 22.

in-calfăcĭo, ĕre, v. a., to warm, to heat (poet.): culmos Titan incalfacit, Ov. F. 4, 919: cultros (hostia), id. M. 15, 735.

incallĭdē, adv., v. incallidus fin.

in-callĭdus, a, um, adj., unskilful, incapable, simple, stupid: servus non incallidus, i. e. shrewd, knowing, Cic. Clu. 16, 47: non incallidi homines, id. Inv. 1, 3, 4: incallidus alioqui et facilis juventa, Tac. A. 3, 8: judex formae, incompetent, Sabin. Her. 3, 55; cf.: fuit in jure non incallidus, Capit. Macrin. 13.
Adv.: incallĭdē, unskilfully: in his tribus generibus non incallide tergiversantur, Cic. Off. 3, 33, 118: opposuisse hoc Tullianum, Gell. 12, 13, 19: conquirere, id. 7. 3, 45.

incallo, āre, v. a. [in-callum], to render callous (late Lat.): carnem indurat et incallat, Veg. Vet. 2, 27.