Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word heriles could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

ĕrī̆lis (less correctly hĕrīlis, v. erus), e, adj. [erus], of the master or mistress of a family, the master’s, the mistress’s (poet.; esp. in Plaut.): erum fefelli, in nuptias conjeci erilem filium, Ter. And. 3, 4, 23; cf. id. Ad. 3, 2, 3; so, filius, Plaut. Bacch. 2, 3, 117; id. Most. 1, 1, 20; 79; Ter. Eun. 2, 2, 58; id. ib. 5, 5, 20; id. Phorm. 1, 1, 5: filia, Plaut. Aul. 1, 1, 35; id. ib. 2, 3, 8; id. Cist. 2, 3, 8: amica, id. Mil. 2, 1, 37; 44; id. ib. 2, 3, 3; cf. concubina, id. ib. 2, 3, 66; id. ib. 2, 5, 60; id. ib. 2, 6, 28; 68: erilis patria, salve, id. Bacch. 2, 1, 1: gressumque canes comitantur erilem, Verg. A. 8, 462: mensaeque assuetus erili, id. ib. 7, 490: res, Plaut. Men. 5, 6, 1; so, imperium, id. Aul. 4, 1, 13; cf. nutus, Hor. Ep. 2, 2, 6: antiqua erilis fida custos corporis (i. e. Medeae), Enn. ap. Non. 39, 3 (Trag. v. 289 Vahl.): nisi erile mavis Carpere pensum, Hor. C. 3, 27, 63: crilis praevortit metus, Plaut. Am. 5, 1, 17: nomen erile tenet, Ov. M. 10, 502: turpi clausus in arca, Quo te demisit peccati conscia (ancilla) erilis, Hor. S. 2, 7, 60.

Ērillus (Hērillus), i, m., a Stoic philosopher of Carthage, who flourished about B. C. 260, Cic. Fin. 2, 13, 43; id. Tusc. 5, 30, 85; Lact. 3, 7, 8.,
Hence, Ērillĭi (Her-), ōrum, m., the disciples of Erillus, Cic. de Or. 3, 17, 62.

hĕrīlis, v. erilis.

Hērillus, i, m., v. Erillus.

Hērĭlus, i, m., a king of Prœneste, son of the goddess Feronia, Verg. A. 8, 563.