Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

confractus, a, um, Part. and P. a., from confringo.

confringo, frēgi, fractum, 3, v. a. [frango], to break in pieces (class. in prose and poetry).

  1. I. Prop.: hirneam, Cato, R. R. 81: pultando pedibus paene confregi hasce ambas (fores), Plaut. Most. 2, 2, 25: fores caedendo, Liv. 26, 46, 6: portarum claustra, Lucr. 1, 71: imbrices et tegulas, Plaut. Mil. 2, 6, 24; id. Capt. 4, 4, 8: digitos, Cic. Fl. 30, 73: ossa, Plin. 28, 10, 45, § 159: arbores vi tempestatis, Dig. 39, 2, 24: enses ensibus, Luc. 7, 573: turres valli impetu, id. 6, 123: confracta navis, Plaut. Rud. 1, 2, 64; cf. * Suet. Ner. 34: scaeptra manu, Sen. Herc. Fur. 272.
    Prov.: tesseram (hospitalem), to break friendship, violate faith, Plaut. Cist. 2, 1, 36.
  2. II. Trop., to break, bring to naught, destroy: rem, to dissipate, run through property, Plaut. Stich. 4, 2, 49; id. Trin. 1, 2, 71: superbiam, Titin. ap. Non. p. 316, 3: consilia senatoria, Cic. Verr. 2, 1, 5, § 13: vires hostium, Val. Max. 7, 2, ext. 17: rem publicam, id. 4, 5, 2; Claud. Laud. Stil. 2, 69.
    Hence, confractus, a, um, P. a., broken, uneven: in confracto (opp. in aequo), Plin. 35, 11, 40, § 127.