Lewis & Short

Parsing inflected forms may not always work as expected. If the following does not give the correct word, try Latin Words or Perseus.

The word assentari could not be parsed. Trying a normal dictionary lookup:

No entries found. Showing closest matches:

assentātĭo (ads-), ōnis, f. [assentor].

  1. I. A flattering assent, flattery, adulation: istaec illum perdidit adsentatio, Plaut. Bacch. 3, 3, 7: nullam in amicitiis pestem esse majorem quam adulationem, blanditiam, adsentationem, Cic. Lael. 25, 94: adsentationes, blanditiae et pejor odio amoris simulatio, Plin. Pan. 85: Graeci diuturnā servitute ad nimiam adsentationem eruditi, Cic. ad Q. Fr. 1, 1, 5: se blanditiis et adsentationibus in Asinii consuetudinem penitus immersit, id. Clu. 13: inflatus adsentationibus, Liv. 24, 6 al.
  2. II. Rarely in a good sense, approbation, assent, Vell. 2, 128: ad neutram partem adsentationem flectere, Petr. 17.

assentātĭuncŭla (ads-), ae, f. dim. [assentatio], petty, trivial flattery: adsentatiunculae ac perjuratiunculae parasiticae, * Plaut. Stich. 1, 3, 75: non vereor, ne adsentatiunculā quādam aucupari tuam gratiam videar, * Cic. Fam. 5, 12.

assentātor (ads-), ōris, m. [assentor], one who assents flatteringly, a flatterer (most freq. in Cic.).

  1. I. Lit.: semper auget adsentator id, quod is, cujus ad voluntatem loquitur, vult esse magnum, Cic. Lael. 26, 98: ita fit, ut is adsentatoribus patefaciat aures suas maxime, qui ipse sibi adsentetur et se maxime ipse delectet, id. ib. 26, 97; id. Off. 1, 14, 42; 1, 26, 91; 2, 18, 63; id. Caecin. 5, 14: Adsentatores jubet ad lucrum ire poëta Dives agris, * Hor. A. P. 420.
  2. II. Trop.: non auctor, sed adsentator mali, one who connives at, Tert. adv. Herm. 10.

* assentātōrĭē (ads-), adv. [assentor], in a flattering manner, fawningly: dubitare te, non adsentatorie (i. e. non tibi indulgens), sed fraterne veto, Cic. ad Q. Fr. 2, 15, 6, 3.

* assentātrix (ads-), īcis, f. [assentator], a female flatterer: adsentatrix scelestast, Plaut. Most. 1, 3, 100.