conclāve, is (gen. plur. heterocl. conclaviorum, Vitr. 6, 3, 8: conclavium, id. 7, 9), n. [clavis: conclavia dicuntur loca, quae unā clave clauduntur, Paul. ex Fest. p. 39, 9 Müll.; cf. Don. ad Ter. Eun. 3, 5, 35], a room, chamber, dining hall, cage for animals, stall, coop, etc., that may be locked up.