Lewis & Short

collecta (conl-), ae, f. (orig. adj., sc. pecunia) [colligo].

1. I. A contribution in money: a convivā exigere, Cic. de Or. 2, 57, 233; cf. Varr. L. L. 6, 66 Müll.
2. * II. A meeting, assemblage: virginum, Hier. Ep. 108, n. 19.

• ...
• collātor
• conlātor
• collātro
• conlātro
• collātus
• conlātus
• collātus
• conlātus
• collaudābĭlis
• conlaudābĭlis
• collaudātĭo
• conlaudātĭo
• collaudātor
• conlaudātor
• collaudo
• conlaudo
• collaxo
• conlaxo
• collecta
• conlecta
• collectācŭlum
• conlectācŭlum
• collectānĕus
• conlectānĕus
• Collectānĕa
• collectārĭus
• conlectārĭus
• collectē
• conlectē
• collectĭcĭus
• conlectĭcĭus
• collectĭtĭus
• collectim
• conlectim
• collectĭo
• conlectĭo
• collectītĭus
• conlectītĭus
• collectīvus
• conlectīvus
• ...