Lewis & Short

coenŏbīta, ae, m. [coenobium], a cloister-brother, a monk, Hier. Ep. 22, n. 34 al.

• ...
• cŏëmptĭo
• cŏëmptiōnālis
• cōmptiōnālis
• cŏëmptĭōnātor
• cŏëmptor
• cŏëmptus
• coena
• coenācŭlārius
• coenācŭlum
• coenātĭcus
• coenātio
• coenĭto
• coeno
• coenŏbīta
• coenŏbĭum
• coenŏmyia
• coenon
• coenōsĭtas
• coenōsus
• coenŭla
• coenŭlentus
• coenum
• cŏĕo
• coepĭo
• coeptus
• coeptum
• cŏĕpiscŏpātus
• ...