Lewis & Short

circum-volvo, no perf., vŏlūtum, 3, v. a., only with se or mid., to roll one’s self around, to roll round, revolve, wind, or twine around (prob. not ante-Aug.): aliquid or alicui rei: magnum sol circumvolvitur annum, Verg. A. 3, 284: rota perpetuum circumvolvitur axem, Ov. M. 15, 522 Merkel: herba arboribus circumvolvens se, Plin. 16, 44, 92, § 244: serpentes circumvolutae sibi ipsae, id. 10, 62, 82, § 169; 11, 37, 88, § 217; Vitr. 10, 6, 2; Gell. 11, 9, 1.