Lewis & Short

circumscriptor, ōris, m. [circumscribo].

  1. * I. (Acc. to circumscribo, II. C.) A defrauder, deceiver, cheat, * Cic. Cat. 2, 4, 7; * Juv. 15, 136; Sen. Exc. Contr. 6, 3; Cod. Th. 10, 10, 27, § 4.
  2. * II. (Acc. to circumscribo, II. D.) He who makes void, annuls: sententiae suae, Tert. adv. Marc. 1, 27.