Lewis & Short

circum-rētĭo, īvi, ītum, 4, v. a., to enclose with a net, insnare.

  1. I. Prop.: Martem et Venerem Vulcani esse circumretitos arte, Arn. 5, p. 186; cf. id. 4, p. 181; cf. circumnecto fin.
  2. II. Trop.: aliquem, Lucr. 5, 1152: aliquem fraude, Sid. Ep. 5, 13: cum te implicatum severitate judicum, circumretitum frequentiă populi Romani esse videam, * Cic. Verr. 2, 5, 58, § 150.