Lewis & Short

casses, ium (in

  1. I. sing. acc. cassem, Grat. Cyn. 28; abl. casse, Ov. A. A. 3, 554; Sen. Agam. 885, p. 893 Bip.), m., a hunting-net, a snare, toil (poet.; in prose: plaga, retia), Verg. G. 3, 371; Tib. 4, 3, 17; Prop. 4 (5), 2, 33; Ov. M. 5, 579 al.
    1. B. Meton., a spider’s web, Verg. G. 4, 247; Mart. 3, 93, 5; Arn. 6, 202.
  2. II. Trop., snares, plots: casses tendere alicui, Tib. 1, 6, 5; Ov. A. A. 3, 554.