Lewis & Short

caelĭtus (coel-), adv. [caelum].

  1. I. From heaven (late Lat. for divinitus or caelo) omnia quae caelitus mortalibus exhibentur, App. Dogm. Plat. 1, p. 8, 31; Lact. 4, 2 fin.; 4, 28; Amm. 23, 6, 34.
  2. II. Transf., from the emperor, Cod. Th. 6, 32, 2; 10, 20, 16.